දෑස් කවුළු පියන් පත් වසා
හදින් සිතිවිලි ලෝකෙක පියමන් කර
සිහින් සීතල හදට දැනෙන රෝස මල්
සෙනෙහසක පහසින් හද සසල වෙන විට....
දහස් වර උපදින දහස් වර මියැදෙන
මගේ සිදන්ගනාවිගේ නිම් නොවූ මතකය.....
අවසරයි දල්වන්නට
දෙනෙත් අඩවන් කොට..සෙනෙහසේ පිපාසයෙන්
සෙනෙහසේ පහන් සිළුව ...
එන්න පියමන් කොට
බලා සිටින්නෙමි.....
0 comments:
Post a Comment