බොහෝ ගීතයන් නිර්මාණය වීමට අදටත් පාදක වනුයේ විරහවයි.. කෙනෙක් අහිමි සෙනෙහසට තරහව වඩන කල කෙනෙක් ඊට තවත් සෙනෙහසේ දිය දෝතක් එක් කරයි...නමුදු සැබෑවටම හදවතක උත්පාදනය වූ සෙනෙහසක් අහිමි වීම මගින් ඒ සමග කෝපයක් ඇති කර ගන්න ඔහුට,ඇයට පුලුවන්ද.....සත්‍ය කුමක් වුවද එවන් වූ හදවත් ඇත්තෙක් පිලිබඳ නිර්මාණය වූ මෙම ගීතයේ රස නීරස දිග හරුමට සෙනෙහසින් ඔබෙන් අවසරයි....
'' එකයාටට මල් පීදුනු බිම තීරේ....
පාර දිගේ කනින් කනට
කොඳුර කොඳුර ඔබයි මමයි විතරයි හිටියේ.....''
එකයාටට මල් පීදුනු බිම තීරේ.... ආදරය හදවතේ සන්තර්පණය වූ කලි.. ඒ මගින් ඇති වන සිතුවිලි දහරා බොහෝම සියු මැලි අරුත් ගෙන දක්වයි... ප්‍රේම වන්තයන් ප්‍රේමමවන්තියන්.. තමන්ගේ සෙනෙහස ගෙන හැර පාන්නට සුන්දරතම රෝස මල් තිළිණයක් සේ යොදා ගනී..එය එසේ වන්නේ ආදරයේ ඇති පිවිතුරු බවම සංකේතවත් කරමින් බැව් කියා පෑම බොම වටිනා බව මට හැගී ගිය කරුණකි ...එවන් වූ හිත් ඇත්තන් ජීවත් වන පරිසරය පවා සෙනෙහසේ නාමයෙන් සුන්දර වන්නට පටන් ගනී...
පෙම්වතුන් ආදරයේ සුන්දරත්වය විඳින්නට වටපිටාවන් පවා එවන් වූ ස්ථාන සොයා ගනී. මෙහිදී '' එකයාටට මල් පීදුදනු බිම තීරේ....පාර දිගේ කනින් කනට කොඳුර කොඳුර ඔබයි මමයි විතරයි හිටියේ.....'' යන්න මගින් මෙහි ආදරයෙන් පරාජිත වූ තරුණයාද වෙනත් සෙනෙහෙ වන්තයින් මෙන්ම බොහෝම සුන්දර හදවතකින් තම පෙම්වතිය සමග කාලය ගෙවූ බව නිර්මාණකරුවා කියා පෑමට උත්සහ ගෙන තිබේ... ඒ වගේම ඔවුන් ගත කලේද ඉතා සොඳුරු කාලයක් බැව් එයින් ගම්‍ය වෙ..
පෙවතුන් තම ආදරය විඳින්නට කාලය යොදා ගන්නේ... තමන් කාලය නිපවදවනවා ලෙසින්ය..එයින් මා අදහස් කලේ... ඔවුන් මොන දේ කොහොම තිබුනත් ඒ සියල්ල පසක ලා සෙනෙහස විඳින්නට කාලය අවකාශය ලබා ගන්නා නිසාවෙනි.
බොහෝම කල් වෙලාව ඇතිව තම පෙම් වතිය මුණ ගැහුණු මෙම තරුණයා... ඉර බැසගෙන යන තුරුද තමාගේ සෙනෙහස විඳින බැව් මෙහිදී නිර්මාණකරුව හොවා දක්වයි..''රාස්සිගේ අව්ව වැටි දබ රන් වූ ඔබ කෙහෙරැලි.." සන්ද්‍යා සමයෙහි හිරු මුකුලිත වන වෙලාවට නැගෙන හිරු කිරණින් වැටෙන රත්තරන් ආලෝකය එදා මෙදා තුල ගනී ව්‍යවහාරය තුල රාස්සිගේ අව්ව ලෙසින් නම් විය.. එමගින් ඉහත සඳහන් කරුණු පසක් කරලීමට නිර්මාණ කරු සමත් වූ වගක් පෙනී යයි..
එමෙන්ම නිර්මාණය මගින් මවන විසිතුරු වචන වලින්... ශ්‍රාවකයා තුල ඉබේම චිත්ත රුප මැවීමට අවස්තාව සලසා දෙයි..
සන්ද්‍යා සමයක... සුන්දර වට පිටාවක් මධ්‍යයෙහි .. ලස්සන පෙම්වතුන් දේපලක් බොහෝම ලස්සනට.. සෙනෙහසින් තුරුළු වෙලා මුකුළු කරමින් ඇවිදිනවා... ඒ අතරේ... රාස්සිගේ මනරම් වූ අව්ව වැටි රන්වන් පාටින් දිදුලන පෙම්වතියගේ වරලස හමා එන සොඳුරු සීතල සුළගත් එක්ක තාලෙට ඒ මේ අත සැරිසරනවා....
අවටින් ඇහෙන්නේ... කුරුළු කිචි බිචියත් එක්ක ගොපලු දරුවෙකුගේ සුන්දර වස්දඬු රාවයක්.. මොනතරම්නම් අපුරුද.. ඒ අතර තුරේ අපි දෙන්නා ගලාගෙන යන දොළට බැහැල. දොලේ දියෙන් සතුටු වුනා... ඔයාට අමතක උනාට ඇත්තෙන්ම මට අද වගේම මේ දේවල් මතකයි.......
නිර්මාණය තුල එන බොහෝ අර්තයන්ගෙන්.. අවිවාදයෙන්ම ගම්‍ය වන කරුණකි.. එනම්.. මෙම තරුණයා ගැමි තරුණයෙකි... වචන වල... තමාගේ අදරිගේ මතකයන් වල හැම දෙයකම බොහෝම අවිහිංසක සෙනෙහෙ පිරිණු සිතක් ගම්‍ය වෙ.. කළා කරුවා... ජීව මාන පද ගැලපුමක් කල අතර සනත් නන්දසිරි යන විසින් මෙය ජීව මාන කල බැව්.. අපි සියල්ල දන්නා කරුණකි...බොහෝම සිත් අද ගන්න සුළු ඉතාම ශබ්ද රසයෙන් පිරි සහ අර්ථ රසයකුත් ඇති,,, චිත්ත සිතුවිලි නිර්මාණය කරන මේ අපුරු නිර්මාණය... අපේ හදවත් තුල සැමදා ජීව මාන වන බැව්.නිසැකය...
0 comments:
Post a Comment